Dün akşam sana Deida'n sordu, "idil kulakların nerde?", sen elinle kulağını tuttun. Gene Deida'n sordu "idil sen kaç yaşındasın?" sen "ba" deyip elinle 1 işareti yaptın. Saçını göstermeyi öğrenmişsin. Peki ben o sırada nerdeydim?
Çalışıyordum, hiç istemeden de olsa...
Masadaki siparişler, yetişmesi gereken ihracatlar, ödemelerinin takip edilmesi ve hatırlatılması gereken müşteriler, faktoring ödemeleri, işlenen dosyalar, hazırlanan cari hesap raporları.... İşe yarıyor mu? Değil!!! Benim için değil...
6 yıl bekledikten, başarısız bir tüp bebek tedavisinden, 400 iğneden, 12 milyar borçtan sonra 38 yaşında anne olabilmeyi bunu için mi becermişim!!!
Sana ağzını burnunu ben öğretemedikten sonra, bu sabahki gibi seni Deida'na teslim edip ağlarken evden ayrıldıktan sonra ne işe yarasın ki..
Bu blog aslında myspace'teki blogumuzun buraya taşınmış halidir. Kızıma hamileyken yazmaya başladım, kızım şu an 5.5 yaşını bitirdi. Aşkım,herşeyim kuzum için bu yazılar, sizde okuyup beğenirseniz ne mutlu bana... Tüm annelere,tüm bebeklere,tüm çocuklara,tüm kadınlara,tüm insanlara sevgiyle,dostlukla
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder