Aşkım, dün akşam ilk defa beni istemedin. Eve gelir gelmez, seni, Deida'yı Potuk'u alıp yürüyüşe gittik. Dönüşte yemek yemek için seni arabana oturttum, ağladın, bende seni kucağıma almadım ve ne olduysa o zaman oldu. 2-3 dakika geçmeden ağlamaya arttırarak devam ettin. Sonra seni Deida kucağına aldı ve ben o gece senin için bittim. Küstün resmen seni almadım diye ve beni istemeden. Her zaman benden Deida'ya gitmemek için ağlarken dün gece Deida'na yapıştın, beni istemedin, kucağıma aldığımda da avaz avaz ağladın. Küstüm sana!!!!
O kadar kötü oldum ki, halen merak ediyorum, ya sen beni sevmezsen? Ya hep böyle Deida'nı istersen?
Gece yatıracaktım, ben aldım diye çok ağladın. Zorla uyudun, zaten geçen pazar gecesinden beri her gece en az 6-7 kez kalkıyorsun, uykusuzluktan zombi gibiyim. Seni kaldırıp kondurmaktan belim tutuldu. Gece gene sabah 04.50'de seni yatağa aldım, çünkü uyur gibi numara yapıyorsun, yatak koruyuculara kendini saklıyorsun, nefesin uyur gibi derin geliyor, biraz bekliyorum, yatıyorum, anneannenin o kahrolası somyası gacır gucur ediyor, Potuk yatakta yer değiştiriyor, fıss diye derin bir nefes veriyor, yorganı alıyorum, babanı horluyor diye dürtüyorum ve zınnnnkkk sen kalkıp ağlıyorsun. Yanımıza alıyoruz. Biraz aramızda yatıyorsun, dalınca tekrar yatağına koyuyorum. Gece boyu böyle rezil bir halim var. Bu gece boynuma yatmaya karara verdin, nefes alamadım, ama gene de kıpırdamadım uyursun diye. Ama sen enerjik kız olup konuşmaya karar verdin hav havla... Potuk uyuyordu tabii ama babanla beni uyutmadın, bir oraya devrildin bir buraya, yatağına geri koydum seni, su için uyudun ama saat oldu 05.45. Zaten 15 dakika sonra saat çalacaktı, kalıp giyindim işe geldim... Ahhhhhhhhh ahhhhhhhhhhh, ne olurdu çalışmasaydım da sana ben baksaydım. Beraber uyusaydık!!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder