TAM İÇİMDEN GEÇENLER

İki Çocuklu...Özlem Aysoy

Çiçek yerine sütyen...

Farklı bir sevinç, farklı bir heyecanla yazıyorum bugün bu satırları. Ve belki de hayatımda ilk defa bıçak altına yatmaktan, ameliyat olmaktan bu kadar mutluluk duyuyorum...Deli mi ne dediğinizi duyar gibiyim, lütfen demeyin, çünkü değilim. 17 aydır küs olduğum aynalar göz kırpmaya başladılar bile...Dekolte bluzlarım, askılı elbiselerim beni de giy, beni de dene diye sesleniyorlar sanki dolapların içinden. Gözüm kaymayacak artık karşımda oturan kadının açık düğmesine ya da iki göğsü arasına sıkışmış kolyesine....İç çamaşırı satan mağazalardan nefret etmeyeceğim artık, vitrinlerinin önünden geçerken kafamı çevirmeyeceğim, beğendiğim iç çamaşırı için acaba bunun ceplisi var mı diye sorup, tezgahtarların, satış sorumlularının sorgu dolu bakışlarına maruz kalmayacağım.Bakmaya kendimin bile utandığı bir vücudum olmayacak bundan sonra ya da kocamla birlikteyken aklım hep olmayan mememde olmayacak.Diğer göğsümü sevip sevip Tanrı’m bari bunu koru diye dua etmeyeceğim artık, aynı şeyleri bir daha yaşayabilme korkusunu kökünden silip atabileceğim yüreğimden.Soyunurken, giyinirken gözüm ve kulağım sürekli kapıda olmayacak artık, çocukların her an odaya girebileceği, o çirkin manzara ile karşılaşabilecekleri düşüncesinden uzaklaşacağım.Banyo yaparken kafam yukarıda olmayacak artık. Elimde lifle gözü kapalı yapmayacağım banyolarımı...Gazete eklerinde sanatçıların, mankenlerin silikonlu resimlerine ağzımın suları akarak, derin derin ahlar, ohlar çekerek de bakmayacağım artık.Göğüslerinin büyümesini dört gözle bekleyen, ara sırada da olsa seninkiler gibi mi olacak benim göğüslerim de diye soran kızıma, gözlerimden akmasına engel olamadığım gözyaşlarımı kaçırarak cevap vermeyeceğim artık.Çocuklarımın, küveti su doldurup hep birlikte köpük oyunu oynayalım ya da havuza girelim isteklerini, protezimi görürlerse ne yaparım endişesi ile geri çevirmeyeceğim artık.Neden mi? Çünkü yarından itibaren kısmetse benim yine iki memem olacak. Kanser teşhisi yüzünden alınan sağ mememe, doktorlarım, yarın karnımdan alacakları yağ ile yeni bir meme yapacaklar. Sol göğsümü ise içindeki kistlerden arındırdıktan sonra silikonla dolduracaklar.Tüm bu yaşananlar sırasında kocamdan sonra desteğini ve ilgisini benden hiç esirgemeyen küçük kız kardeşimin dediği gibi, yarından itibaren ben, yapay da olsa tamamlanacağım, yaşadığım acılar, yüreğimdeki yanıklar, hafızama kazınan anılar, belki göğüslerimin yapaylığını hatırlatacak ama aynalar rahatlatacak beni bundan sonra, bedenim yeniden kadın kimliğini kazanacak.Burada okuduklarınız, yaşadıklarım, sevdiklerimi yalnız ve bensiz bırakmamak adına hayata tutunuşum, hepinize ders olsun lütfen. Yılda 2 kere jinekoloğunuza gitmeyi, her adet sonrası ayna karşısında göğüslerinizi kendi kendinize muayene etmeyi, ters bir durumla karşılaştığınızda aklınıza kötü düşünceleri getirmeden doğruca bir genel cerraha gitmeyi, gerektiği hallerde ve uygun yaşa gelince mammografi çektirmeyi lütfen ama lütfen ihmal etmeyin.Bir de memelerinizi sevin, hem de çok sevin diyorum. Anne olunca daha da güzelleşen, büyüyen memelerinize, narin kuzunuzun besin depolarına çok ama çok iyi bakın ve bebeklerinizi mutlaka emzirin, göğüslerinizin sarkmasına, güzelliğini kaybetmesine önem vermeyin. (nasılsa ameliyat ile tekrar dikleştirebiliyorsunuz)Hastalığım sırasında yaşanmışlıklara duyduğum ihtiyaçtan yola çıkarak hazırladığım, içimi döküp, rahatladığım, her bir satırını gözyaşlarım ile suladığım kitabım “Neden Ben?” çok yakında, sevgili Pınar Reyhan Yücel ve muhteşem ekibi sayesinde, Anneyiz.Biz yayınlarından sizlere ulaşacak.Hastalığımın tüm evrelerini, öncesini, sonrasını, tedavi şekillerini, psikolojik boyutlarını tüm detayları ile anlattığım kitabım, ulaşmayı istediğim tüm kadınlara, sizlere, göğüs kanseri hastalarına ve hasta yakınlarına umarım gerçek bir destek olur.Yarın için, hepinizin duasına, pozitif enerjisine, iyi dileklerine ihtiyacım var. Bir de mümkünse çiçek yerine sütyen istiyorum renk renk, desen desen, model model........Sevgilerimle,Özlem Aysoy