1 Aralık 2008 Pazartesi

İlk kar

Çalışmak zorunda olduğum için küfrettiğim bir gün daha...

Dün kar yağdı, hemde gayet güzel yağdı. Bizimkiler mutfak perdesini açıp yemek yerken karı seyretmişler. Aşkım beyaz beyaz yağan karı görünce çok sevinmiş. Mutluluk çığlıkları atmış. Deida onu balkona çıkarmış, sonra beni aradı "kızı sokağa çıkarayım mı?" diye sordu. Çıkar tabii dedim. İkisi karda yürümüşler, aşkım karları eliyle tutmaya çalışmış, ağzına değen karı yemeye çalışmış. Ağır ağır yürümüşler, bakkaldan portakallı kek alıp onu yiye yiye gezmişler. Yoldaki insanlar "deli mi bunlar" diye bakmışlar.. Sadece bir kadın "ne iyi yapıyorsunuz çocuğu dışarı çıkarmakla" demiş. Yan komşumuz gene şok geçirmiş bizimkileri dışarda gezerken görünce.

O an yanında ben olmalıydım diye düşündüm kızımın. İlk karda beraber biz ikimiz ağır ağır yürümeliydik, onun o heyecan çığlıklarını ben kendi kulaklarımla duymalıydım, onun karı yemeğe çalışmasını ben kendi gözlerimle görmeliydim.....

Kahretsin...

Hiç yorum yok: