İdil Piknik'te

Geçen pazar günü yani Kucacım'ın ilk babalar gününde şirketinin pikniği vardı. Sabah zaten İdil hanım sayesinde errrrkenden uyandığımız için arabayla bir arkadaşı ve eşini de alıp taaaa B.Çekmece gölünün orada Wattabe diye bir yere pikniğe gittik. Hanım normalde araba koltuğunda oturur ama o sabah 2. sabah uykusu saatinde evden çıktığımız için gün bize zehir oldu desek yeridir.

Efendim, bu zilli genelde uyandıktan 1,5-2 saat sonra tekrar 2 saate yakın gündüz uykusunu uyumazsa way halimize!!!

Tabii o gün arabada uyuyamadı, o hırsla koltukta da oturmadı. Her ihtimale karşı diye hazırlandığımızdan arabada
hanımın puseti
puset oyuncakları
ana kucağı
oto koltuğu
çantası - çantada yedek kıyafet, soğuk olma ihtimaline karşın 2. yedek kıyafet, mama, termos, su, 2 biberon, 2 emzik,oyuncaklar, yoğurt, bebe bisküvi, battaniye, pişik kremi, bez, ıslak bez-

şeklinde yola çıktığımızdan hanımı ana kucağına koyduk, o şekilde 1 saatten fazla uyudu ama ter içinde kaldı, tabii ben piştim. Dahası ayağımın altında çantası, kucağımda İdil olunca rahat oturamadım da..

Neyse piknikte biraz birşeyler yedim, o sırada babası baktı, sonra bir mızmızlanma ve ağlama başladı ki sorma gitsin.

Etraftan çocuklu bilir kişiler
" ay gazı var sanırım",
"yok acıkmış o",
"hayır susamış",
"uykusu var galiba"
gibi bilimum yorumlarda bulundu. Biz biliyoz kardeşim nesi var! Uykusu var ama yerinde uyumak istiyor, olmayınca da kapris yapıyor, ne su içiyor, ne yemek yiyor, ne emzik emiyor. Çünkü bunları yapsa uyuyacak onu bildiğinden yapmıyor.

Battaniyede salladık 1.5 saat uyudu (ÇOK ŞÜKÜR). O sırada yan masada ÇOOOOK tatlı 8 aylık bir oğlan var. Yarabbi hiç sesini duymadık, yaydılar örtüyü masaya, gariban ordan oraya emekliyor, gülücükler atıyor, sonra yattı 3 saatten fazla da uyumazmı!!!!

Hey Allahım nedir bizim rezillik??? Uyanınca düzelir sandık ama nerde!!!

Neyse, akşam 16.15 gibi çıktık ama giderken bizim hanım avaz avaz ağladığından kaçar gibi arabaya bindik kimseye hoşçakal diyemedik. Arabada 1 saat uyudu, yolda arkadaşları bıraktık, ondan sonra araba koltuğuna yatmaya ikna oldu, elinde battaniyesinin ucu huzurlu huzurlu oturdu.. Yani İdil Hanım evden çıkmak istemiyor, ama dün evdeyken de öğlen başladı mıyk mıyk mızıldanmaya akşam babası gelene kadar devam etti. Sonra babayla oynadı ve küt uyudu...

Çok acaip bir çocuk yani.. Bu arada 2 kez duş aldı, değişik şeyler yedi, sokakta yürüyüş yaptı, oyunlar oynandı, kucakta gezdi, arabada gezdi ama bir türlü beğenmedi... Ne diyeyim? İnşallah büyüyünce biraz daha ılımlı bebek olur.

Kucacım sokağa çıkarma, sadece annene git diyor ama ben de alışsın her yerde her şartta uyusun istiyorum ama hanım kız pek prensip sahibi. İlle alıştığı yer ve yatakları arıyor.

Cumartesi günü de dayımın oğluna gittiydik, orada da aynı stil ağlamalar. Yani ye iç evde kal diyor İdil.

Bakalım ilerleyen günler bizim SULTAN'ın durumu nasıl olacak??

Görüşme üzere..