İdil'in gelişimi

Efendim bildiğiniz gibi canım meleğim bugün tam 5 ayını doldurdu.
En son kontrolde 7,100 gr ve 63 cm olarak tarihe geçti. Doktoru bizi tebrik etti çok güzel bakıyorsunuz diye.
Şu ana dek hiçbir rahatsızlığı olmadı. Şimdi dişleri çıkmaya başlıyor. O yüzden pek huzursuz aşkım. Evvelsi gece saat 21.30'da yattı, bizde 23.00'da yattık, 01.00'da kalktı ve 04.30'a kadar uyumadı!! Neler yapmadık ki? Mama verdik, istemedi, meme verdik ağzından attı, salladık, ağladı, arabasında salladık, ağladı, oyuncaklarını çalıştırdık, ağladı, yatağına yatırdık, ağladı, dişine jel sürdük, ağladı. En son kucacıma bizi hastaneye götür dedim. O da bana kızmaz mı! Her ağladığında hastaneye mi götürecekmişiz! Sanki 5 aydır hep hastanelerdeyiz! Yaw, nedensiz ağlıyor herşeyi denedik işte! Demekki bir şeyi var. Onlar nerden bilecekmiş! Adamlar doktor, onlar bilmeyecekte biz mi bileceğiz? Neyse homur homur gece 04.00'te arabaya bindik İdealtepe merdivenlerde sızmazmı!!! Hey Allahım
Kalktık gerisin geri eve döndük, arabadan usulca aldık, kapıyı usulca açtık ama Potuk tabii heyecen içinde biz geldik diye, üstümüze atlıyor, hadi onu savuşturduk bu sefer İdil'i sepetine koymamızla gözünü açtı. Bir de Potuk o geldi diye sevinip İdil'i yalamaz mı! Haydiii uyandı bizim zilli. Şaka gibi
Neyse zorla geri uyudu, Kucacım gidip salonda yattı, 1.5 saat sonra da kalkıp işe geldik. İğrenç bir gün geçirdim tabii. Akşam eve gidince gülücükler agular, 1 saat sonra gene aynı ağlamalar!!! Ulen ne oldu gene!! Ben gene uğraşıyorum oyalamaya, bu sefer annem ver bakıcı teyzesi uyutsun demezmi! Hadi dedim benim sinirlerim yatışana kadar uyutsun. Onun kucağına gidip susmazmı!!! Ulennnn!!!! Ben seni doğurdum zilli!! Tamam çalışıyor olabilirim ama istemiyorum ki!!!! Tabii bende moral 0. Benden başka herkesi seviyor benim kızım sanırım

İnsan böyle kıskanç oluyor işte...

Bilmiyorum ama canım halen sıkkın. Ya kızım beni sevmezse?

Doğduğu günden beri anneannede kalıyoruz. Evimizi sattık ve yeni bir ev aldık ama eski ev sahibi halen çıkmadığından eve geçemedik.

Şimdi İdil aynı babası gibi gezmeyi sevmeyen bir bebek. Gittiğimiz yerden HOOOOP geri geliyoruz. Azimliyim ama onu alıştıracağım.

Geçen Pazar Beylerbeyi'ne çay içmeye gittik. Niyetimiz oradan da Beylerbeyi Sarayı'nı gezmek ama ne mümkün. Çay içerken sesi çıkmadı ama Saray'ın otoparkına girdik ağlamaya başladı. Altını değiştik, mama verdik yok! Susmadı, apar topar eve geldik. Yatağına yattı gülücükler devam!! İlle yatağı ve o odayı arıyor. Yeni eve geçince ne yapacağız çok merak ediyorum.

Bu Pazar'da Ortaköy'e gitmeyi deneyeceğiz, bakalım neler olacak.

Gelişmeleri bildiririm size....