1 Aralık 2008 Pazartesi

İdil 7 aylık

Totoşumuz 7 aylık oldu bile... Şu an 8.020 gr ve 67 cm. Doktoru gene bizi tebrik etti ama bizimki YADIRGAMA evresinin zirvesinde olduğu için adamcağız da korktu bizim zilliden.
Hanımefendi 2 gün görmese dayısını unutur, yadırgar, yengesini tanımaz, ağlar. Kralı gelse tanımaz derler ya, aynen öyle.
Geçen yürüyüş yapıyorlarmış bakıcı ablası ve anneannesiyle, gariban bir adam gelmiş bunu sevmeye. Ne mümkün? Yer gök inmiş aşağıya. Korkunç yabancılıyor insanları. Halbuki ev kalabalık, aile kalabalık ama bizim kız yabani. Kimse ona bakmasın, sevmesin istiyor..

Hanıma bir de katlanan hafif araba aldım, şahane bir şey ama bizim kız beğenmedi. Yüzü bize dönük değil diye bir ağlamalar, bakkalla bizim ev 5 dk bile değil öyle bir ağlıyor ki insanın eli ayağına karışıyor. Bakkaldakiler "ay kimin çocuğu bu? Yoksa hasta mı" felan deyip durdular. Nasıl izah edeceksin ki hanım arabayı beğenmedi diye. Yolda katıldı ağlamaktan bende kucağıma aldım way sen misin kucağa alan. Artık her arabaya binişte katılma taktiği. Yemedim bir daha ama hala ısrarlı...

Şimdi aşkım katı gıdaya geçti, sadece yoğurt ve peynire bayılıyor. Meyve püresi, sebze çorbası yemiyor. Bizde meyveyi yoğurda katıp kandırıyoruz totoşu.. Sebze çorbasını da sebze püresi olarak veriyoruz. Bazen yiyor bazen yemiyor. 2 gündür uyumama inadında. Aslına uykusu var, gözünü oğuşturup duruyor ama yatağa yattımı ağlıyor. Emzik veriyoruz atıyor, mama emerken uyuyor, mama bitince gözünü açık gülücükler atıyor. Bende kucağıma alıp sallıyorum kendi kendine şarkı söylüyor, bana eşlik ediyor yani. O şekilde uyuyor.

Müzikli oyuncakları seviyor hatta çıldırıyor ama kaşık delisi. Ayrıca oyuncakların etiketlerine de hasta, dakikalarca onları inceliyor.
Yeni oyunu da babasının kıllarını çekerken babasına bakıp kahkaha atmak.. Çok zilli çooooooooooookkk.

Kaç kişiyi maymun gibi oynatıyor. Onun istediği zaman istediği şey yapılıyor. Aman uyku saati kaçmasın diye gezmeye gidilmiyor.

Zilliiiiiiiiiiiiiiiiiiii....

Hiç yorum yok: