Ahh, nerden başlamalı bilmem!!!
Efendim bizim İdil'imiz güzel kızımız (henüz doğmasa da 4 boyutlu ultrasondan güzel olduğunu tescilledik ) tüp bebek olduğu için baştan beri bana hiç mide bulantısı, aşermesi gibi sorunlar yaşatmadı.
Fakat şu son 3 aya girdiğimiz dönemde
nedensiz bir ağlama isteği mi dersiniz,
ter içinde uyanmalar mı dersiniz,
nefes almada zorluklar mı dersiniz,
sürekli bebeğe birşey olacağı korkusu mu dersiniz,
en kötü senaryoları yazmalar mı dersiniz
ne ararsanız şahsımda mevcut.
Mesela; canımın içi kucacım erkek kardeşi evleneceği için memleketine gitti geçen haftalarda. Gariban 12 saat süren yola sadece 4 gün için gitti beni bırakmamak adına..
Ama efendim nikahın ertesi günü akşam 21.30'a kadar telefonla aramadı, ben bir hışım ararsın kucamı, verdim veriştirdim, telefonları kapattım. Neden??
İşte aklıma gelenler yani Senaryolarım;
1- Düğün gecesinde silah sıktı (düğün magandası) polis tutukladı, ailesi korkudan bana haber veremiyor...
2- Düğünde içtiler, araba kaza yaptı, birşey oldu kucama korkudan söyleyemiyorlar...
3- Hastalandı, hastaneye kaldırdılar vs vs vs..
Oysa unutmuştu aramayı ama bendeki senaryolar sonsuz ve olabildiğince kötüydü.
Dün mesela işim çok yoğundu GENE.. İdil'im hiç kıpırdamadı, yolda da kıpırdamadı, eve geldim gene tık yok, banyo yaptım çıktım ağlıyorum artık kesin bebeğime birşey oldu diyorum.
Biraz sonra hanım kızımız hareket etmeye karar verdi.
Bu sefer hareketleri hafif gibi geldi bana acaba nefes alamıyor mu diye kahroldum.
Sonra normal seyrine girdi ama benim ömrümden ömür gitti.
Geceleri muhakkak bir kez hareketlendiği için beni uyandırıyor, şimdi de ter içinde ve nefes nefese uyanıyorum. Sakinleşmek için biraz çaba harcıyorum, bu arada Potuk'u okşuyorum, garibim uyanıyor, kucamın elini tutuyorum o da uyanıyor. İlle herkesin sağlıklı olduğundan emin olduktan sonra uyumaya çalışıyorum.
Deliriyormuyum bilmem sanırım bütün hamilelerde bunlar oluyor ama korkuyorum doğumdan sonra depresyona girip hayatı millete zehir edermiyim diye.. Sanırım İdil'i nefes alıyor mu diye uykudan uyandıracağım bu gidişle..
Allah kucacım kuzucuma sabır versin. SENİ ÇOOOOOOOOOOOKKKKKKKKKK SEVİYORUM KUCACIMMMMMMM..
Bakalım İdil hanım teşrif buyurunca kucacımın pabucu dama atılacak mı? İnşallah o benim pabucumu dama atmaz. Çok bozulurum yoksa..
Sanırım Kasım başı doğum iznine çıkmam gerekecek. O güne kadar yazmaya vakit elverdiğince devam..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder