Bir de evlilik yıldönümü yazısı

Bugün işim yok:))

4. post mudur 5.post mudur? Hadi hayırlısı!

Tam 11 yıl oldu evleneli!

Bir sürü mücadele dolu, sıkıntı dolu, her aşaması zorlu 11 yıl!

Tanışalı ise 17 yıl!

17 yıl önceki adam değilsin - ÇOK ŞÜKÜR Kİ! 17 yıl önceki kadın değilim - MAALESEF!

Tek bildiğim kolum-bacağım gibi olduğun! Olmadığında kendimi rahatsız-eksik hissettiğim, beni her seferinde sakinleştirdiğin, panik yaptığımda dizginlediğin. Elini tutunca pasiflora içmiş gibi olduğum.. O yüzden "sen nereye ben oraya" demem! O yüzden seni yurtdışı şantiyelere göndermemem...

Uzun süre başbaşa konuşamasak da ilk fırsatta gene seninle filmlerden, kitaplardan konuşabilmem. Ama en çok İdil'den konuşmak..

Eğer bugün bu haldeysem yani memesi olmayıp da depresyona bu kadar az girdiysem senin sayende! Bana bir gün değil, bir an bile kendimi eksik ya da çirkin hissettirmedin. Hep aynı hissettirdin, eskiden neyse yine o şekilde davrandın, ne eksik ne fazla ilgi gösterdin. Bana hiç hasta muamelesi yapmadın. Bazen buna kızsam da yine de teşekkür ediyorum, sayende kafam bu halde!

Hala bana bakarken gözün ışıldadığı için çok mutlu oluyorum, söylemesen de sevildiğimi hemde çok sevildiğimi hissediyorum.

Kimseye benim hakkımda laf söyletmediğin, kendin de bana kimse hakkında laf söylemediğin için de sana teşekkür ediyorum. Her zaman arkamda olduğunu biliyorum...

Yeri geldi beni bebek gibi yıkadın, tuvalete taşıdın, bana her hastaneye yattığımızda sen baktın, işten geldin, koltuklarda yattın gene de beni hiç bırakmadın!

Kendin evde Potuk'a baktın beni yurtdışına gezmeye yolladın, hiç lafını bile etmedin, ben olsam habire kafana kakardım!

Ev işi- yemek yapmam gibi bir kasıntın hiç olmadı- eskiden Deida yokken temizlikte yaptın, yemekte yaptın. 3 öğün kahvaltı hazırlasam "yemem" demedin.

Surat astığım her seferinde sakin kalarak büyük tartışmaları- kırgınlıkları- sonradan affedilmeyecek sözleri kullanmamı önledin..

"Avradım" deyişin bile beni gururlandırıyor biliyor musun?

Evlendikten sonra aldığım 40 kg'yu hiç bir gün bile laf etmeyişine ayrıca teşekkür ederim.

"Ömrümde yaptığım en doğru şey seninle evlenmekti" demiştin bir kere, hatırlıyor musun? Ben hiç unutmadım!

Doğru adammışsın benim için , demek ki bende doğru kadınmışım senin için.

Evlenirken senden 3 şey istemiştim onlara dikkat ettin.

İdil doğana kadar biz seninle hiç kavga etmedik ama tüm tartışmalarımız İdil doğduktan sonra oldu.

Fikir ayrılığımız olsa bile bunu başkalarının yanında hiç dile getirmedin, ben çenemi tutamayıp konuşsamda...

Konuşurken kendimi dizginlemeyi- önce düşünmeyi öğrendim bu 11 yılda. İlk başlardaki yaptığım gibi en sonra söylenecek lafı en başta söylemiyorum artık...

Kalabalık aile kavramı seni hiç sarmasa da kendince fedakarlık yaptın yeri geldi akraba ziyaretlerine gittin benimle.

Hergün evde 3,5 kadınla baş etmek kolay değil biliyorum ama bizde seni memnun etmek için elimizden geleni yapıyoruz işte:))

Hala arkadaş olduğumuz günlerdeki gibi bana kankin muamelesi yapıp yanımda kadınlara bakıyorsun, küfür ediyorsun ama ben seni zaten böyle tanıdığımdan başka türlü olmanı beklemiyorum. Demek ki benimle rahatsın diye seviniyorum.

Arkadaş edinmek istemeyişin- tembelliğin- uykuya düşkün oluşun- İdil'le yanlız başına birşey yapmak istemeyişin beni kızdırsa da bana sonsuz güvendiğini bilmek beni çok rahatlatıyor. Herşeyi yapabileceğime inanıyorsun, benim gücüme, sabrıma inanıyorsun, bana inanıyorsun.

O yüzden herşeyi bana satıyorsun, hediye alma işini bile!

Kendin için birşeyi çok zor istiyorsun, hep bize birşeyler alınsın, yapılsın istiyorsun.

Tutamayacağın bir sözü asla vermiyorsun.

Bir yere gitmek istesek mızıldansan da muhakkak götürüyorsun.

Yumuşak görünmemek için kendini yırtsan da kızının tırnağını bile kesemiyorsun, beni yatarken gördün mü canın sıkılıyor, üzülüyorsun.

Toplum içinde fazla samimiyetten hiç hoşlanmıyorsun, en fazla elimi tutarsın. Yapana da kızarsın. Bugüne dek beni hiç kıskandığını hissetmedim, hiç kısıtlamadın, hiç bunu giyme demedin. Resimlerde bile öyle fazla samimiyet istemezsin.

Yarım saat sonra gelirim dersin, kapıda bitersin.

Sırf ben seviyorum diye 9 yıldır bir köpekle yatıyorsun. Hasta olduğunda gece 3-4 demiyor tuvalete çıkarıyorsun, onu yıkıyorsun.

Anında senaryo yazabiliyorsun, müthiş güzel uydurursun. Herkes sahi zanneder bir ben bir de bacın bilir dudağının ucu kıvrıksa uydurduğunu.

Her sene yazlığa -annenlere gitmeyi dört gözle beklersin, hem annenle titizliği yüzünden takışırsın hem de her sene daha Mayıs'tan kurtlanmaya başlarsın. En büyük tatil senin için orda uyumak-denize girmek-eve gelmek-yemek yemek-uyumak-yazlıktakilerin dedikodusunu yapmak.

Her erkek gibi spor delisisin üstüne Formula 1 manyağısın. Alışverişleri bile Formula 1 saatine göre ayarlarsın.

Alışverişten ölesiye nefret edersin, sayende süper hızlı alışveriş yapabiliyoruz.

Lunapark sevmezsin ama İdil'i götürdüğünde ağzın kulaklarında onunla basket oyunu oynar, kanoya binersin.

Çok iyi bir kitap okurusun, beğendiğin kitabı gece uyumaz okur bitirirsin.

Her filmi jeneriğinden tanır, hepsinin sonunu bilirsin.

Hatırlamadığın herşeyi bana sorarsın. "Bilmem nerde kim oynadıydı?" diye beni ararsın ama gün içinde ne yapıyorum diye aramazsın.

4 filmi aynı anda seyredip anlama kapasiten vardır. Matematiğin çok iyidir, benimse çok kötü. Bu yüzden benle dalga geçmeye bayılırsın.

Asla evdeki birşeyini bulamazsın. Dolabın önüne geçer "bilmem neyim nerde??" diye sorarsın, hiç aklına orayı eşeleyip bulmak gelmez. Bilirsin ki ben o şeyin yerini biliyorumdur.

Taktığın neyse onu giyer, eskitirsin. Hiç dolabın altındaki diğer t-shirte uzanmaz elin. Sorsan neyin var onu bilmezsin, gösteririz "Aaa bu nerdeydi?bende bunu arayıp duruyordum, nereye sakladınız?" diye çamur atarsın.

Hiçbir kağıdı atmazsın, arada ben kağıt temizliği yaparken de "ben olmasam çöp ev olur burası" diye konuşursun.

Ben sevgimi gösteren bir aileden geldim, o yüzden seni çok sevdiğimi hep söyledim yine söylüyorum. NİCE YILLARA DERVİŞ'İM.