11 Mayıs 2009 Pazartesi

Anneler günümüz


Aman da aman! Nunu'muz beni bu acaip mutlu eden ödüle layık görmiş yahu! Nasıl mutlu olmam!!!!
Ben ki anne olabilme uğruna tekrar kansere yakalanmayı göze almışım, bu ödül beni ağlatır da vallahi!
Bizim anneler günümüz sabah kargalar birşeyleri daha yiyemeden İdil zillisinin uyandırmasıyla başladı. Tabii kuzumun daha günden münden haberi yok, varsa yoksa alınmayan Barbie'si, evden attığım (yalan) cd'leri, balkondaki taşlarla oynamak, Potuk'u taciz etmek ....
Hemen Deida-ben-Potuk-İdil ekürisi olarak sabah yürüyüşünü yaptık. Marketten gazete almaya diye girdik ama İdil hanım şeker istedi, onu aldık. Bize anneler günü münasebetiyle birer kırmızı gül verdiler marketten. Kahvaltıdan önce şekeri yiyemeyeceği için sadece elinde tutabilen ama yolda mızıldanıp paketi açtıran, sabırla eve varmayı beklerken kazayla yere şekerleri dökünce mahsun mahsun bakakalan İdil görülmeye değerdi:))
Eve gidip anneanneye hem ben hem İdil çiçekleri verdik. Anneanne pek mutlu oldu, yüzü aydınlandı. Halen evden ayrılmanın bunalımında olan annecimi böylece az birazda olsa sevindirdik.
Kahvaltıdan sonra baba-İdil-ben annemin evine gidip internetten kiralık ilanı vermek için resimlerini çektik. Evin o bomboş hali beni iyice perişan etti. İçim katıldı.
Bu evde ben büyümüştüm, bu evi hiç eşyasız hatırlamıyorum, her köşenin binlerce anısı var, babamın sesi var bu evde ama şimdi bu ev bomboş!
Duvarlar bomboş!
Halbuki o duvarlar, babamın aldığı, her odaya taktığı saatlere rağmen annemin ısrarla sürekli saati babama sorduğu duvarlar bomboş!
Sanki ihanet etmişiz evimize, babamıza, anılarımıza gibi hissediyorum. İçimden ağlamak geliyor, İdil yanımda, Semoş yanımda susuyorum.
Fotoğrafları çektikten sonra alışverişe gidiyoruz sebze, meyve derken biraz içim yatışıyor.
Eve varınca İdil'i uyutuyorum.
Ardından ablamlar ve yengem geldi. Hep birlikte çay içip simit yedik. DİYETTEYİZ kardeşim!
Başta annemin, sonra benim her zaman anneliğimi yapmış, bana hep kol kanat germiş ablamın, sonra ikinci şefkat annem olan yengemin olmak üzere tüm annelerin anneler gününü kutlarım.
Hepimize evlatlarımız, ailemiz ve sevdiklerimizle birlikte nice mutlu,sağlıklı, huzurlu yıllar diliyorum.
Rabbim anne olmak isteyen ne kadar hanım varsa çok aratmadan, daraltmadan bu duyguyu ve sevgiyi yaşatsın inşallah.
Benim annem nasıl biri midir? Ahanda burda

3 yorum:

Primarima dedi ki...

Evin bomboş hali dedinde gözumun önune getırdım bırden :(hele annenın huzunlenmesı benı mahfetti keşke gerekmeseydı be Ayşenciğim keşke gidilmesi şart olmasaydı dimi:(
napalım herşey daha iyi olmak için.

Diyetdeyiz demek öylemi hadi kolay gelsin havalar da sıcakladı zaten hafıf seylerle geçiştirin bakalım.

Bir Dut Masalı - nUnU dedi ki...

Çok zor zamanlardır yılların ardından bu yaşananlar :(
Lakin her şey gibi kabulleniyor insan.
Yeni hayat, yeni bir ortam bazen daha iyi gelir insana, zor alışılsada..
YETERKİ SAĞLIK OLSUN.
HUZUR OLSUN.
SEVDİKLERİMİZ- AİLEMİZ HAYATTA YANIMIZDA OLSUN.
GÜLE GÜLE OTUR AYŞENCİĞİM.
ÖDÜLLERİN EN GÜZELNE LAYIK ARKADAŞIMA SEVGİLERİMLE..
İDİLİ ÖPÜYORUM.

Belkıs dedi ki...

Kutlu olsuuunnnnn :) Bu arada diyet nasıl gidiyor Ayşencim tadındadır inşallah.