Gezik mezdikte tantrum-krizler biter mi? BİTMEZ!
Dün akşam küs uyumamıza yol açan olaylar zinciri 3 gün önceden başladı.
5 günlük tatilde annesine alışan kuzu, 3 günlük çalışmamın ilk günü ağlayarak kendini kusturmayı ve anneanne ile Deida'yı paniğe sevk etmeyi başarmış. Akşam gelir gelmez gene beni odasına soktu, 1 saat oynadık. Sıra mutfağa geçip yemek yemeğe geldiğinde bu tantrum-krizi ateşleyen fitil oldu. Baba homurdanmasın, zaten kusmuş ve yorulmuş olan çocuk daha fazla hırpalanmasın diye, ben tabağımı alıp hanımdudunun isteği üzerine Vini-Taygır (winnie the pooh) seyretmeye salona geçtik. Kriz kısa sürede çözüldü.
Ertesi gün baba gelmeden yiyelim diye sofraya oturmamızla gene aynı manzara oldu. Bu sefer
tv'yi açmak
şarkı söylemek
kucağa alıp birlikte oturmak
bilgisayar (oyuncak) alıp sofrada oturmak
bebeklerini yedirmek
tekliflerimiz kabul edilmedi.
Deida içeri gidip ben yemek yiyene kadar vini-taygır seyrettiler.
Dün akşam ise gene aynı şeyler, aynı teklifler, aynı ağlamalar vardı.
Ağlamaların dozu apartmanı inletmek olunca Deida gene kalkıp gitti.
Ben küstüm İdil'e.
O ise anneanne ve Deida'yı alıp odasına gidip kapıyı yüzüme kapattı.
Ben içerde tv seyredip sinirimin geçmesini bekledim.
Babası geldi, onun kucağına oturdu, şımardı.
Baba sonra mutfağa gelip yemeğe oturdu, ben ilk kez baba ile oturdum mutfakta!
Normalde yemek yedikten hemen sonra "yemeğin bitti mi annecim?" diye sorardı
Bende "bitti annecim" derdim
"O zaman odamda oynayabiliriz" derdi
Odasına giderdik ve uyuyana kadar ordan çıkmazdık (2-3 saat). Bu arada derviş beni sadece sofrada sonra herkese iyi geceler dilerken görürdü.
Ama bu 3 günde ne olduysa bu düzen işlemedi, ağlandı, zırlandı.
Biz baba ile mutfakta otururken HİÇ mutfağa gelmedi, sonra Deida'nın zoruyla "özüü dilerim" demeye geldi, ben küs olduğumdan ilgilenmedim. Aynen geriye odasına, Deida'sına gitti "Özüü diledik iste!" dedi!!
Akşam yatarken adet bozulmasın, üzülmesin diye ben yatırdım. Fakat yatakta b.k bocegi gibi kendini ordan oraya attı, "elimi tut" dedi, tuttuk, masalını okuduk ama zırt pırt yerinden kalkıp, kafasını bacağıma dayamak için yataktan sarktı.
Ona yaptığının beni çok üzdüğünü, kendisinin evde yemeğini yediğini, benimde işten aç geldiğim için yemek yemem gerektiğini, biraz beklerse zaten onunla oynayacağımı vs SÖYLEMEDİM. Çünkü 3 gündür yemek değil zehir yemiştim, sinirim tavan yapmıştı, poposuna bir tane okkalı terlik vurma hayali kuruyordum, dişlerimi sıkmaktan çeneme kramp girmişti ve yüz verirsem, yumuşarsam bir daha düzgün yemek yiyemeyeceğimi, daha 2,5 yaşında böyleyse 13-14 yaşında ergenlikte hiçbir dediğimi tınmayacağını, ona kendi rızası dışında birşey yaptıramayacağımı düşünüp durdum. Tam 1 saat 15 dakika sonunda uyudu.
Benim halen çenem ağrıyor.
Sabah aradılar, evde Esma ablamız da var.
"Bu akşam seni üzmiycem, söz veriyorum" diyor anneannenin suflesiyle..
Deida "yok sen gene ağla bu akşam vuaaa diye" dedi
"Yok yok ağlamıycammmm" diye cevap veriyor!
İMDAAAAAAAAAAAAAAAAATTTTTTTTT, bu dönemi atlatanlar! Cevap verin ne olur???
Dediğini yapıp işi inada bindirmezsem büyüdüğünde disiplin kurabilir miyim? Lafımı dinletebilir miyim?
1 yorum:
Ayşenciğim aslında sizde şöyle bir sorun varki senın otoriten bırazcık anneanne ve dedia ile bozuluyor.Onlardan yüzbulacagını cok ıyı bıldıgı ıcın senı bazen takmayabılıyor.Eve herkesın aynı tavırda olması iyi olurdu ama anneanneler hep böyleler:(
sımartıyorlar napalım...bızdede var aynı durum bırazcık bılıyorsun.
Yorum Gönder