Okul sorunu 3.adım

Okula gitmediği Cuma'nın ertesi Pazartesi tam yarım saat ağlamış, söylenmiş, annemle Deida onu 2.kat ranzadan indirememişler. Deli Adanalı gücü tutmuş.
"Babanı arıyoruz" tehdidini
"Arayın! O uzakta çalışıyor, ancak akşama gelir" diye savuşturmuş.
"Anneni arıyoruz" demişler ve güya beni aramışlar. Ben güya Maltepe'deymişim, bana hemen servisten inip eve gelmemi, İdil'in okula gitmek istemediğini söylemişler.
Öfleye püfleye okula gitmiş.
Bu sefer Deida onunla ağlamadığı için bundan sonraki günler de baba saat 07.30'da telefonla arayıp kontrol ettiğinden ağlamadan gidiyormuş. Tabii söylenmeler vs var ama en azından ağlamıyor diye seviniyor evdeki 2 şapşal.
Akşam bana
"Neden ben hep sizin dediklerinizi yapmak zorundayım? Neden okula gitmek zorundayım?" diye ahiret sualleri sorup durdu.
"Okuma yazma öğrenemezsin, kitapları kendi kendine okuyamazsın" dediğimde
"Sana okuturum" dedi.
Okulun mecburiyet olduğunu, benim işe gittiğim gibi onun da okula gitmesi gerektiğini, sadece onun değil tüm çocukların okula gittiğini söylemem de onu tatmin etmedi.
Dün akşamda
"Benimle okulda kimse oynamıyor, öğretmen bağırıyor, karnım ağrıyor" gibi muhtelif sebepleri sıraladı ama ısrarlar işe yaramayınca bugün de okula gitti.
Tek asilik forma konusunda. 3 takımına 165 milyon verdiğimiz k.çı kırık eşortman altı ve t-shirt'ten oluşan formayı giymiyor. Bahane olarak ç.iş kaçırdığında pantalon ve eşortmandan göründüğü ama etek ve elbiseden görünmediğini söylüyor. Akşam alaturka tuvaleti sevmediğini, evdeki tuvaleti sevdiğini, o yüzden okuldaki tuvaleti kullanmada başarısız olduğunu, bu yüzden forma giymek istemediğini, okulda hiç tuvalete girmediğini, ç.şini tuttuğunu boncuk boncuk gözyaşları eşliğinde anlattı. Tabii çıkınca daha fazla tutamayıp salıyormuş..
Sıkı sıkı sarıldık birbirimize.
"Biraz daha gayret et annecim, başarırsın kesin. Bence bir de tüm alt kıyafetini çıkart öyle tuvalete gir, o zaman hiç kaçmaz kıyafetlerine" dedim.
Bakalım bugün ne yapacak?