Sabah babamın kabrini ziyaret ettik. İdil "Dua etmeyi bilmiyorum, ne yapıcam?" diye sorunca, "Sen içinden dedene ne söyleme istiyorsan onu söyle, o seni duyar" dedim.
Mezarlıkları sordu, ölünce vücudumuzun boş bir kabuk gibi kaldığını, bu kabukların da bu mezarların altına konduğunu söyledim. Ruhlar da yukarı gökyüzüne çıkar ve ordan bize bakar dedim. "Benim vücudumu buraya koymayın" dedi...
Sonra ablamlar ve abimler geldi, eğlenceli, bol kahkahalı bir gün geçirdik.
Yarın gelecekler olur. Anneanne her 2 tarafın en büyüğü olunca her bayram biz evde misafir ağırlarız, iyi olur hem herkesi görürüz hem trafik derdi çekmeyiz.
Umarım bayramlar gibi gelenekleri İdil'e de aktarırız.
Son günlerin şoku ise, bilgisayarda oyunlarda kendi ismini yazarken görüp kendi kendine İdil yazmayı öğrenmesi. Ayrıca A harfi ve çatalı boll E harfi de kendi kendine öğrendiklerinden.
Aşk böcükleri abim-yengem ve aşklarının meyvesi, halalarının bir tanesi Gencay













Bayramlık İdil







1 yorum:
Ayşen'ciğim nedendir bilinmez sizin eve gelsem hiç sıkılmam,yabancılık çekmem ve çok eğlenirmişim gibi geliyor.Öyle tatlısınız ki ailecek.Her daim böyle mutlu olun emi.
Yorum Gönder