29 Kasım 2010 Pazartesi

Az önce

Yine beni şaşırttı bu zilli!

Az önce aradım, tabii ki telefonu , telefondan sorumlu devlet bakanı İdil Hanım açtı.

İ "Buyruun?"

B "Ayyy, yerim senin o buyrun diyen dillerini"

İ "Annecim, ben şimdi üzgünüm, ağlıyorum" (ses hafif kırık)

İ "Deidam bana kızdı, ondan üzgünüm"

B "Neden kızdı Deidan? Yaramazlık mı yaptın?"

İ "Yok, koltuktan atlıyordum yapma dedi, yapma dedi diye üzgünüm" (küsük ses tonu)

B "Doğru demiş Deida'n. Atlama ordan burdan kuzum."

İşine gelmediğinden telefonu Deida'ya tutuşturur

İ "Al Deida, annem seni istiyor"

D "Duydun mu? Neden ağlıyor biliyor musun? Koltukların en tepesine tırmanıp karşı koltuğa atlıyor! (Arada orta sehpa ve bayağı bir mesafe var) Düşecek! İzin vermedim, o da ağlıyor! Ağlasın!"

B "Tabii atlamasın canım"

D "Bir de odasını gel gör! Hepsini yere attı, topla dedim, sen topla dedi. Toplamayacağım"

B "Toplama sakın. O kendi toplasın. Ver telefona kızı bakim"

İ "Efendim annecim?"

B "Kızım odanı toplar mısın lütfen?"

Saniye sekmeden cevap geldi

İ "Toplayamam çünkü şu anda uyuyorum"

B "Sesin geliyor ama! Uyurken ses çıkmaz ki"

İ "Yemek yemedim daha annecim. Yemek yedikten sonra toplarım"

B "Tamam kızım, o zaman yemeğini ye, hemen git odanı topla"

İ " Deidaaaa, annem odasını sonra toplasın dediii"

Küt telefon kapanır...

Ne diyim? Bizi bu hanımdudu elinde oyuncak eder, yakındır.

2 yorum:

Unknown dedi ki...

vay serseri ya akıllı bıdığa bak oynattılar ki nasıl hem de kukla olduk iyi mi :)

aysencifci dedi ki...

Funda'm işin kötüsü gönüllü kuklayız:)D