Ay çok yoruldum?

Dün akşam eve gittiğimde manzara şöyleydi.

O oyuncak mutfak sökülüp parçalara ayrılmış, boyalar, kağıtlar, aksesuarlar, plastik meyve sebzeler velhasıl kelam ne kadar oyuncak varsa hepsi yere serilmişti.

Anahtarın sesini duyan üçkağıtçı çocuk
"Anneee, ben odamı topluyorum! Deida'ma yardım ediyorum toplarken" diye bas bas bağırıyordu.
Tabii toplamıyor ya da yardım etmiyordu.
"Bırak, sonra kendisi toplar. Biz yemek yiyelim" dedim ahaliye.

Mutfağa geçtik. Mızırtılar kesilmedi...
"Ama ben çok küçüküm! Kendi başıma toplayamam ki!"
"Kendi başına dağıttığına göre kendi başına toplayabilirsin"
"Yardım edin bana o zaman! Tek başıma yapamam"
"Hadi sen topla, ben yemeği bitirince gelir sana yardım ederim"
"Neyi nereye koyacağımı bilmiyorum ki"
"Bildiklerini koy o zaman"

Bu arada tabii yapmadı hiç bir şey. Gidip salonda tv seyretti.
"Hadi, hadi" ler işe yaramadı.
Yemek bitti, doğru odasına gittik.

Ben toplarken
"Sende kağıtları topla" dedim
Mız mız mız mız ede ede hem topluyor hem oyun oynamaya devam ediyor.
O k.çı kırık 20 kağıt toplayana kadar ben
Pastel boyaları toplayıp kutusuna
Kuru boyaları toplayıp kalemliğine
Muftağı tekrar kurup tüm alet edavatını- ki hafife almayın 2 çay takımı, 2 fincan takımı, 2 yemek takımı, 2 çatal kaşık seti, 3 tencere, 2 tava, 1 çaydanlık, 1 kahve makinası, bulaşık sepeti, yaklaşık 25 adet plastik sebze meyve var - topladım.

Toplama işi bitince salona geçtik.
Koltuğa yayıldı ve
"Offf çok yoruldum! Bütün işi tek başıma yaptım! Hepsini ben topladım! Biraz uzanıp dinleneyim bari"
dedi!!

NASIL YA!!