Bugüne kadar yani 31 aydır, ameliyatlı bile olsam, belim tutulmuş bile olsa, gripten gebersem, burnum çeşme gibi aksa bile ille de benim onu uyutmamı isteyen İdil zillisi, geçen hafta
"Beni Deidam uyutsun"
"Sen git, kendi yatağında uyu"
Demez mi?
Der!
Hemen koşa koşa kendimi yatağa attım, ama feci bozuldum, ulen o kadar hastayken neden bu Deida aşkın tutmadı!
Doğal olarak uyku tutmadı beni...
Ya bu hep devam ederse?
E, Deida hepi sonu gidecek memleketine! Biz o zaman ne halt edeceğiz?
Nitekim izin gününde gece kalmalı gitti, neyse evde olmayınca fazla problem çıkarmadı bizim kız.
Ama sabaha karşı uyanıpta yanındaki yatağa gidince ve Deida'yı orda görmeyince avaz avaz ağladı...
"Gel kızım, hadi kızım" vs hiç işe yaramadı. Kendini halının üstüne attı ve
"Ben ağlıycam, yatmıycam" dedi
"Tamam o zaman annecim, sen ağla, bitince ağlaman beni çağırırsın" dedim ve yatağa tıpış tıpış gitti.
Ondan sonra 2 gün gene beni istedi, dün gece gene Deida'yı.
22.40'ta başlayan yatırma maceramızda 23.15'te beni değil, Deida'yı istediğine kanaat getirdi.
Bu arada benden 2 masal dinlemişti, duş almıştı, dişini fırçalamıştı,bezi bağlandığı halde 2 kez bezini çözdürüp tuvalete gitmiştik..
Not düşeyim, geçen hafta kendiliğinden lazımlığı değil, tuvaleti kullanmayı istemiş. Aldığımız adaptörleri falan da istememiş, biz kollarından tutuyoruz ve tuvalete yapıyor...
Deida içeri girdi, tabii bizimkinin çene açıldı!
5 kez tuvalete gittiler, 2 kez oyuncaklar için ağladı, bu arada kulağım orda yatıyorum. Bekleyeyim dedim, odaya girmeyeyim.
Deida kızıyor "yat uyu,kapa gözlerini" diye
Bizimki "Gergedan da benle uyusun, şarkı söyle, sırtımı tut" vs diye konuşuyor duruyor.
Yanlarına gittim, bizimki Deida'nın yatağa yatmış, gene yatağa oyuncakları doldurmuş!
Hemen alıp kendi yatağına yatırdım, tabii bu arada
"Sen Gürcistan'a git"
"Kendi yatağında uyu"
gibi birkaç kez kovuldum ama olsun dedim.
Ağladı, ağladı,ağladı
"Masal istemem, anlatma" dedi
"Şarkı söyleme" dedi
Bende ona
"Kuzum, şimdi uyku saati, bak Deida'nda yorgun, herkes uyumalı ki dinlenmeli. Deida'nda dinlensin, yazık değil mi kadına? Bundan sonra ne yapalım biliyor musun? Ben gene seni yatırayım, Deida'n işi bitince gene gelip burda yatsın. Tamam mı?" dedim.
Dinledi, düşündü ama arada gene ağladı.
Deida'yı balkona yolladım, gidip bir sigara içsin diye
Gene ağlamaya devam bizimki!
O sırada baba kapıdan
"Bir daha sesini duymayacağım, çabuk yat uyu" dedi.
Küt diye kendini yatağa attı, arkasını döndü ve uyudu! Saat 00.45!
Bende kendimi yatağa attım ama uykum kaçtı bir kere!
O kadar döndüm ki sefil Potuş bile yere attı kendini ve uykusuna orda devam etti.
Bir süre sonra artık beni değil arkadaşlarını tercih edecek, bana değil onlara ihtiyacı olacak.
Sevinsem mi üzülsem mi bilemiyorum..
6 yorum:
Deida bakıcısı mı?? Ben bakıcı konusundayım ya 2 haftadır:))
ne diyim , bu cadılar ipleri eline aldı :)
İrem'in bana yapışmadan kendi kendine uyuyacağı zamanları hayal ediyorum çok uzak ta olmamasını dileyerek öptüm ikinizi de ...
ya bu kızlar bu kadar mı benzer?? :)
bizim deida'mız yok ama diğer dertler aynen mevcut.
önce bizim yatak sonra onun yatak oyuncaklar yağağa, masal oku, tuvalete git, sonra bizim yatak, kendisi kitap resimlerine bakar... sonra ben sızarım baba çoktan sızmıştır. Yağmur'da uyur kendi kendine :))
Elif'cim, evet Deida bakıcımız, ben şanslı azınlıktanım. Anneme bakıyordu, hamile kalınca bebeğe ben bakarım dedi. Doğduğundan beri de o bakıyor. Ben sadece doğum izninde, tatillerde ve geceleri bakıyorum kızıma:(
Figen'cim hakikaten cadı bunlar. Hayal etme canım nasıl olsa olacak ama olduğunda için de burulacak, Ayşen dediydi dersin:))
Bahar'cım sanırım kızların cilveli hali onları bu kadar sevdiren, hep çok mutluyum ki kızım olduğu için. Erkek annesi değilim ama bir çocuğum daha olabilse gene kız olsun isterdim.
biz de 1 aydır babanneyle uyuyoruz. saat 9 oldu mu akşam başlıyor "ben bugün babanneyle uyicam" demeye...
istesek te istemesek te bi gün kopacaklar bizden. belki beğenmeyecekler de fikirlerimizi davranışlarımızı... istemeyecekler yanlarında.. bunları düşünüp düşünüp ne çok üzüldüğümü bir ben bilirim.
şimdi anlarımızı tadını çıkarmaktan başka yapacak bişeyimiz yok.
Yorum Gönder