Hiç yazasım yok...
Bu blog aslında myspace'teki blogumuzun buraya taşınmış halidir. Kızıma hamileyken yazmaya başladım, kızım şu an 5.5 yaşını bitirdi. Aşkım,herşeyim kuzum için bu yazılar, sizde okuyup beğenirseniz ne mutlu bana... Tüm annelere,tüm bebeklere,tüm çocuklara,tüm kadınlara,tüm insanlara sevgiyle,dostlukla
3 yorum:
Ayşencim bu potuk ne tatlı bişi.Çok da güzel.Çok şanslısınız.Bende köpekleri çok severim ama annem yüzünden evde köpek besleme alışkanlığı kazanamadım.Halbuki çocukken çok isterdim evde köpek beslemeyi.Hep bahçemizde besledik.Şimdi en çok istediğim şey bahçeli bir ev ve mutlaka bir köpek.Ama yavru alacağım ve ben büyüteceğim.
ikisi bir koltukta ne güzel duruyorlar :) Yağmur'da bir köpek istiyor.. ama ben cesaret edemiyorum almaya. ya bakamazsak diye. oda bu sabah hırkasını köpek yaptı, ipinden tuttu, gezdirdi :(
Dilek'cim yavru büyütmek çocuk büyütmek kadar zor, bunu bilip al bence:)D Kaç vileda heba ettik, kaç ton gazete kağıdı harcadık, kemirilmiş yatak odası dolaplarımız oldu vs vs. Çok zor bir durum evde beslemek ama ben gene olsa gene yaparım. Sevgisi apayrı. Evladım gibi onunda kalbimdeki yeri. Benim annemde öyleydi, halen sevmez ama benim hatırıma ses etmiyor hatta her akşam acıklı bakıyor diye meyvesinden veriyor.
Bahar, canlısından alma, eğer çok çok çok sevmiyorsan, sabrın yoksa, tatilleri unutmak istiyorsan al. Çok güzel oyuncak köpekler var, al bir tane Yağmur'a ver. Ya da en iyisi bize gelin, sevin:)D
Yorum Gönder